คุณป้าประภา เล่าสาเหตุที่ต้องหาอะไรมานั่งทำ ในขณะที่มือยังทักไหมพรมไปด้วย ให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า   เมื่อในอดีตสมัยเด็กรุ่นสาว  จะไปเข้าวัด สวดมนต์ ในยามเย็น พระที่ท่านเทศน์  สอนบอกให้ฟังว่า อาจารย์ของท่านจะไม่เทสน์อะไรมาก เพียงแต่เทศน์บอกว่า   “เอ้า..พายพ่อพาย  ตะวันจะสาย ตลาดจะวาย สายบัวจะเน่า เอ้า...พายพ่อพาย  ลองคิดดู ที่ท่านพูดหมายความว่า จะทำการงานอะไรให้รีบทำ ตะวันจะสาย ตลาดจะวาย สายบัวจะเน่า ก็คือคนเราจะตาย  เนื่องจากเฒ่าแก่ลงทุกวัน นั้นแหละจะทำอะไรให้รีบทำเสีย  อย่าปล่อยไว้ ส่วนหมวกของคุณป้าที่ถักเก็บไว้ ก็นำไปให้กับเหล่าเทพบุตรและเหล่าเทพธิดาที่จะจุติลงมาเกิด ที่โรงพยาบาล ต่อไปข้างหน้า เทวดาฟ้าดิน จะได้ช่วยเราบ้าง เมื่อเราตกทุกข์ได้ยาก ก็จะได้ดีขึ้น  ให้อยู่เย็นเป็นสุข  สบายใจ สบายกาย  

และย้อนอดีตฟังว่า ในสมัยก่อนที่ยังเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนลิฟวิ่ง เรียนการช่าง อยู่ตรงกับวัดบวร และเป็นลูกศิษย์คนสนิท ของอาจารย์ จีบ บุณนาค ซึ่ง อ.จีบ บุณนาค มักจะพานักเรียนนักเรียนโรงเรียนลิฟวิ่ง เข้าไปถวายงานในวังบ่อยครั้ง

ครั้นกลับมาอยู่บ้านที่ระนอง ซึ่งขณะนั้น พ่อรับราชการเป็นนายด่านกระบุรี หรือตำแหน่งนายศุลกากร ก็จะช่วยงานจัดดอกไม้ ไม่ว่างานศพ งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่ หรืองานบวช เป็นต้น  ซึ่งก็ไม่ได้คิดค่าเงินอะไร ใครให้ก็เอา ไม่ให้ก็ไม่เอา เมื่อก่อนหลังช่วยงานทางเจ้าภาพเค้าจะซื้อผ้าลูกไม้ ไว้ตัดเสื้อให้  และผ้าถุงปาเต๊ะ ให้เป็นค่าตอบแทน  ถ้าถามชาวระนองเมื่อก่อนดู ว่า รู้จักป้าเกี้ยว มั๊ย ทุกคนจะรู้จักและจะตั้งชื่อพร้อมเปลี่ยนนามสกุลให้ใหม่เป็น  ป้าเกี้ยว  ดอกไม้ จริงแล้วฉันชื่อ ประภา ปรีชาพงษ์ แต่งงานกับนาย ประทีป ปรีชาพงษ์  มีบุตรชายและธิดารวม 9 คน หญิง 3 คน ต่างคนต่างมีเรือนแยกย้ายกันออกไป โดยบุตรสาวเสียไปแล้ว 2 คน ปัจจุบันอยู่กับบุตรชายคนที่5

คุณป้าประภา ปรีชาพงษ์ หรือป้าเกี้ยว ดอกไม้ ก็เป็นแบบอย่างของผู้สูงอายุที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และมีคุณค่า นำความสามารถเท่าที่ทำได้ มาก่อให้เกิดประโยชน์ และเผื่อแผ่ให้กับสังคมปัจจุบัน เป็นแบบอย่างของปูชนียบุคคล ที่น่ายกย่องอีกคนหนึ่ง ที่ผู้สื่อข่าวเราไปพบมา