คนเราเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

ความสัมพันธ์

เป็นพ่อเป็นลูก ,เป็นแม่เป็นลูก, เป็นพี่เป็นน้อง,

เป็นญาติ , เป็นเพื่อนกัน , ศัตรูคู่อาฆาต,

เป็นคนรัก เป็นเจ้านายเป็นลูก

เป็นนายทหาร เป็นขุนนาง ฯลฯ

มันเป็นบุพกรรมที่ทำร่วมกันมาทั้งนั้น

เมื่อมีวาสนาต่อสิ่งใดไม่ต้องเรียกร้อง

ถึงเวลาก็มาเอง

เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน

ไม่มีหนทางรั้งไว้

ในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วยกันหรือยังไม่ได้แยกจากกัน

ยังอยู่ด้วยกัน ก็ควรสร้างกรรมดีต่อกัน

หมดวาสนาเมื่อถึงเวลาที่ต้องจากกัน

ไม่ว่าคุณจะมีเงินทองมากมายหรือมีอำนาจล้นฟ้า

ก็เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้

ทุกๆ วจีกรรม กายกรรม และมโนกรรม

ที่เรานึกคิดพูดล้วนเป็นกรรมหมด

อยู่ที่เจตนาเป็นตัวตัวกำหนดบุญหรือบาป

ล้วนส่งผลต่อปัจจุบันและอนาคตทั้งนั้น…

เราจึงควรมีเมตตาต่อกันและต่อสรรพสัตว์ร่วมโลก