พญากวาง ผู้เสียสละ นิทานธรรมะสอนใจการเป็นผู้นำที่เสียสละ
นิทานธรรมะสะท้อนบทบาทของหัวหน้าที่ดี พญากวางทอง ผู้เสียสละ ชีวิตของตนเพื่อบริวาร จนพระราชาต้องเลิกล่มการล่าสัตว์ ซึ่งเป็นการละเล่นโปรดของพระองค์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชาพระองค์ปกครองเมืองมิถิลา ทรงโปรดการล่าสัตว์มาก ข้าราชบริพารก็อยากเอาพระทัยพระองค์จึงต้อนกวางเข้ามาภายในพระอุทยาน พระราชาก็ทรงล่ากวางอย่างสนุกสนาน พญากวางเห็นบริวารของตนต้อนมาเพื่อให้พระราชาทรงสังหาร จึงตามบริวารมาด้วย ขณะที่พระราชาจะทรงหอกพุ่งไปยังกวางตัวหนึ่ง พญากวางก็วิ่งเข้ามารับหอกนั้นไว้ พระราชาทอดพระเนตรแล้วทรงเข้าไปสังเกตอาการของพญากวาง
พระราชาทรงแปลกพระทัยที่มีกวางตัวหนึ่งสละชีวิตเพื่อช่วยเหลือกวางอีกตัวหนึ่ง พระราชาให้บริวารพยาบาลพญากวางจนดีขึ้น จึงสนทนากับพญากวาง พญากวางทูลว่า
“ข้าแต่พระราชา ข้าเป็นหัวหน้าของกวางทั้งหลายในป่าแห่งนี้ ข้าคงทนไม่ได้ที่บริวารของข้าต้องมาตายเช่นนี้ ข้าสละชีวิตของข้าเอง ดีกว่ามีชีวิตอยู่รอดแล้วทุกข์ทรมานเพราะความเสียใจ”
พระราชาสดับแล้วถึงกลับซาบซึ้งในพญากวาง แล้วตรัสว่า
“ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า บริวารของเจ้า รวมทั้งสัตว์ทั้งหลายบนท้องฟ้า ในป่า และในน้ำ ข้าไม่อยากให้มีใครต้องมาตายแทนกันเช่นนี้อีกแล้ว”
พระราชาประกาศเป็นคำสัตย์ เหล่าสัตว์ทั้งหลายพากันยินดี เพราะความเสียสละของพญากวาง ทำให้พระราชาผู้คลั่งการล่าสัตว์ กลับพระทัยล่มเลิกการละเล่นนี้เสีย
ที่มา : 84000.org
