เวเทหิ หญิงงามผู้เสียชื่อเพราะความโกรธ นิทานธรรมะจากพระโอษฐ์
นิทานเรื่อง นาง เวเทหิ เป็นนิทานธรรมะเตือนสติที่พระพุทธเจ้าทรงเล่า เพื่อให้เห็นถึงโทษของความโกรธ
ครั้งพระพุทธเจ้าประทับ ณ พระเชตวัน พระภิกษุรูปหนึ่งได้ทูลพระพุทธเจ้าว่า พระภิกษุรูปหนึ่งติเตียนพระโมลิยผัคคุนะว่า “ท่านคลุกคลีอยู่กับกลุ่มพระภิกษุณีเกินเวลาอย่างนี้ดูไม่เหมาะสม” พระโมลิยผัคคุนะก็โกรธพระภิกษุรูปนั้น เมื่อพระภิกษุรูปอื่นติเตียนพระโมลิยผัคคุนะต่อหน้าเหล่าพระภิกษุณี พระภิกษุณีก็พากันโกรธเคืองพระภิกษุที่ติเตียนพระโมลิยผัคคุนะ
เมื่อพระพุทธเจ้าทรงทราบจึงให้พระภิกษุไปเชิญพระโมลิยผัคคุนะมาเข้าเฝ้า เมื่อพระโมลิยผัคคุนะเข้าถึง พระพุทธเจ้าทรงไถ่ถามว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นจริงหรือไม่ พระพุทธเจ้าทรงเมตตาเล่านิทานเรื่องหนึ่งขึ้นมาเพื่อเตือนสติพระโมลิยผัคคุนะ เหล่าพระภิกษุณี และพระภิกษุ ให้ตระหนักรู้ถึงโทษของความโกรธ
พระพุทธเจ้าทรงเล่าว่า ” มีสตรีนางหนึ่งชื่อว่า “เวเทหิ” นอกจากมีความงามเป็นที่เลื่องลือแล้ว ยังมีกิริยามารยาทที่เรียบร้อย จนเป็นที่กล่าวขาน
” นางเวเทหิมีสาวใช้ประจำตัวชื่อว่า “กาลี” นางก็เป็นคนขยันข้นแข็ง ตื่นเช้า และตั้งใจทำงาน คิดได้ว่า แม่นายของนางเป็นผู้ไม่โกรธ หรือเป็นผู้ที่เก็บกักความโกรธไว้ข้างนอก
” นางก็อยากพิสูจน์จึงแกล้งนอนตื่นสาย วันแรกที่นางกาลีตื่นสาย นายหญิงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจว่า “ทำไมเธอถึงตื่นสาย” นางกาลีก็บอกว่าไม่มีอะไร นั่นเป็นครั้งแรกที่นางกาลีเห็นนายหญิงของตัวเองโกรธ